Karewicz w podróży

Wybierając się samochodem na jakieś wczasy warto najpierw przemyśleć kwestię bagaży. Jeśli pięcioosobowym samochodem wybierają się dwie osoby, to sprawa jest prosta ponieważ wszystkie bagaże spokojnie powinny się pomieścić w aucie. Jednak jeżeli samochodem osobowym wybiera się cała rodzina czyli auto jest pełne, może być problem z pomieszczeniem bagażu. W standardowym bagażniku, nawet jeśli samochodem byłoby kombi, bagaże mogą się zwyczajnie nie pomieścić. Wtedy warto pomyśleć o innej alternatywie na przewożenie bagażu, a mianowicie na bagażniki dachowe. Na nich bowiem spokojnie możemy ułożyć nawet do pięćdziesięciu kilogramów. Są nawet specjalne skrzynki, które mocuje się na dachu pojazdu, a przez to, że są zamykane i deszczoodporne, naszym bagażom w trakcie podróży nic nie grozi. Natomiast jeżeli oprócz zwykłych walizek i tym podobnych bagaży zamierzamy w podróż zabrać jeszcze rowery, to doskonałym wyjściem będą bagażniki rowerowe mocowane na drzwiach bagażnika samochodowego bądź na jego dachu. Wiadomo, że gdzieś jadąc chcemy by nasz bagaż dojechał z nami w nienaruszonym stanie. Oprócz odpowiedniego zapakowania go, bardzo ważny jest także sam bagażnik. Bowiem to od niego w dużym stopniu zależy bezpieczeństwo rzeczy, które w nim przewozimy. W standardowym bagażniku wbudowanym za tylnimi siedzeniami w samochodzie, można przewozić niemalże wszystko oczywiście jeśli tylko się zmieści. Najczęściej przewozi się w nim walizki, reklamówki z zakupami i inne mniejsze rzeczy. Jeśli jednak mamy zamiar przetransportować większy sprzęt powinniśmy go ułożyć w bardziej dogodnym miejscu. To na pewno umożliwią nam bagażniki dachowe, na których można przewozić różnego rodzaju sprzęty, od nart aż po rowery. Na dachu samochodu możemy również całkowicie bezpiecznie przewozić normalne walizki i torby, które wkłada się do specjalnej skrzyni montowanej na bagażniku dachowym. Warto wiedzieć, że najlepszym miejscem do transportowania rowerów samochodem jest oprócz bagażnika dachowego bagażnik montowany z tyłu samochodu. Takie specjalne bagażniki rowerowe są idealnym sposobem na bezpieczne oraz wygodne przewiezienie rowerów.

Zwiedzając Zakopane nie można zapomnieć o najsłynniejszym w tym mieście pomniku, a mianowicie pomniku Tytusa Chałubińskiego, który stoi na skrzyżowaniu ulicy Chałubińskiego z ulicą Zamoyskiego. Był to lekarz i profesor patologii w Szkole Głównej w Warszawie. Był pionierem w leczeniu klimatycznym gruźlicy w Polsce. W Zakopanem był natomiast pionierem taternictwa. Gdy odkrył właściwości lecznicze w klimacie tatrzańskim zapoczątkował tam klimatyczne leczenie tej choroby. Interesowało go również życie górali, czyli obyczaje i kultura. Był założycielem m.in. szkoły koronkarskiej. Zbierał minerały, które można obecnie oglądać w muzeum Tatrzańskim. Był też współzałożycielem Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie. Przebywając w Zakopanem tam również zmarł, a jego ciało spoczywa na Pęksowym Brzyzku. Pomnik Chałubińskiego powstał wg pomysłu Witkiewicza i Jana Nalborczyka. Pod kolumną z popiersiem siedzi słynna legenda Zakopanego, czyli Jana Krzeptowski znany wszystkim jako góral Sabała, który był przyjacielem Chałubińskiego. W 1898 roku powstała kaplica pw. Świętego Krzyża na ziemi, którą hrabia Zamoyski ofiarował Adamowi Chmielowskiemu. Jest to bardzo skromna kaplica w tradycyjnym zakopiańskim stylu. Kaplicę wybudowało sześciu zakonników. Obecnie w klasztorze mieszkają siostry Albertynki, natomiast Bracia Albertyni mają swoją pustelnię św. Brata Alberta pochodzącą z początku XX wieku, która stoi na terenie ogrodu należącego do Sióstr Albertynek. Do kaplicy może wejść każdy turysta, który akurat przemierza niebieski szlak prowadzący z Kuźnic na Halę Kondratową na Giewont. Klasztor oraz pustelnię nawiedził papież Jan Paweł II 6 czerwca 1997 roku. Wcześniej też kilkakrotnie tam przebywał jeszcze jako ks. Karol Wojtyła, kiedy schodził tamtędy z Giewontu, albo drugi raz, kiedy z grupą studentek wyruszył na Polanę Kalatówki podziwiać pięknie kwitnące krokusy. Warto zatem zatrzymać się na chwilę w kaplicy wędrując szlakiem, można odpocząć, pomodlić się i nabrać sił na dalszą górską wędrówkę, wszak droga na Giewont do łatwych nie należy.

Popularne dzisiaj wyjazdy incentive travel występują w rozlicznych rodzajach – jednym z nich są niewątpliwie wyjazdy motywacyjne. Jednakże w ich przypadku stawia się nacisk nie tyle na integrację pracowników, szkolenia i podnoszenie efektywności pracy, ile na zmotywowanie pracownika, który może być zmęczony i niechęcony monotonią pracy, tym bardziej, jeśli zakres jego obowiązków jest obszerny, a on sam daje z siebie wszystko. Dlatego też wyjazdy motywacyjne można traktować jako swego rodzaju nagrodę – jest to uznanie za ogrom pracy włożonej w przydzielone zadania jak i za najlepsze chęci, a także za poświęcony czas. Dodatkową zaletą, poza byciem ekwiwalentem uznania, jest fakt, iż doceniony pracownik ceni macierzystą firmę o wiele bardziej, a jego przywiązanie do niej wzrasta. Z tego też powodu co bystrzejsi dyrektorzy i przewodniczący firm wyszukują liczne sposoby na motywowanie swoich pracowników – i jak do tej pory wyjazdy integracyjne jak i wyjazdy motywacyjne spisują się świetnie przynosząc zamierzone efekty. Wiedzą to także rozliczne firmy turystyczne, które prześcigają się atrakcyjnych ofertach i korzystnych cenach. Z powodu tak duże konkurencji, wyjazdy motywacyjne przygotowywane są ze staranną uwagą i coraz większą atrakcyjnością dostępnych atrakcji. Wysokim standardem cechuje się wszystko – od luksusowego hotelu, przez orientalną kuchnię pełną egzotycznych smaków, do oferowanych w czasie wolnym atrakcji. A przez ostatnie parę lat oferta dostępnych na wyjazdach motywacyjnych warsztatów znacznie się poszerzyła, tak więc każdy znajdzie coś dla siebie –malarstwo, fotografika, kulinaria – a wszystko prowadzone przez mistrzów w swych dziedzinach, w oparciu o profesjonalny sprzęt i przystępność prowadzenia zajęć. Dla chętnych można też zorganizować zdecydowanie bardziej aktywny czas wolny, obejmujący niecodzienne sporty – trekking, nurkowanie, jazda jeppami… i wiele, wiele więcej. Wszystko w zależności od fantazji organizatora , chęci uczestników i dostępnych na wyjazd środków.

Nie byÅ‚o w Zakopanem takiej sprawy czy jakiejkolwiek inwestycji, która nie zainteresowaÅ‚a by hrabiego WÅ‚adysÅ‚awa Zamoyskiego. Na przeÅ‚omie XIX i XX wieku, gdy Polska byÅ‚a pod Zaborami, to Zakopane miaÅ‚o swojego Zamoyskiego, któremu zawdziÄ™cza chociażby nowoczesne, jak na tamte czasy uzdrowisko. MiaÅ‚ również zwój udziaÅ‚ w budowie zakopiaÅ„skiej kolei, wodociÄ…gów, elektrowni, walce o Morskiego Oko i powoÅ‚aÅ‚ fundacjÄ™ „ZakÅ‚ady Kórnickie”. Z wÅ‚asnych pieniÄ™dzy wznosiÅ‚ budynki i urzÄ…dzenia potrzebne dla funkcjonowania oÅ›wiaty, sportu czy kultury. WspieraÅ‚ także stowarzyszenia i spoÅ‚eczne inicjatywy. To wÅ‚aÅ›nie tworzyÅ‚ klimat ówczesnego Zakopanego. Dla niego zawsze byÅ‚y ważniejsze potrzeby caÅ‚ej zakopiaÅ„skiej spoÅ‚ecznoÅ›ci, niż jego wÅ‚asne. Jego patriotyzm, to patriotyzm pracy organicznej, uporczywej obrony stanu posiadania. Nawet w obecnym czasie patriotyzm Zamoyskiego wydaje siÄ™ być jak najbardziej zrozumiaÅ‚y. To dziÄ™ki niemu Zakopane rozwijaÅ‚o siÄ™ w szybkim tempie i staÅ‚o siÄ™ pereÅ‚kÄ… dla turystów. Zamoyski zrobiÅ‚ wiele dla Zakopanego, a efekty jego pracy można podziwiać do dzisiaj. KoÅ›ciół ten wybudowany zostaÅ‚ na poczÄ…tku XVIII wieku w Zakrzowie. Gdy na poczÄ…tku XX wieku wzniesiono tam kolejnÄ… Å›wiÄ…tyniÄ™, to koÅ›ciół zaczÄ…Å‚ niszczeć. Staraniem wielu ludzi 2 lata po zakoÅ„czeniu drugiej wojny Å›wiatowej koÅ›ciół ten zostaÅ‚ przeniesiony do Zakopanego i stanÄ…Å‚ na tamtejszej Harendzie. Mimo generalnego remontu, jego ksztaÅ‚t zostaÅ‚ wiernie odtworzony, a obok stanęła wieża z 1840 roku. We wnÄ™trzu koÅ›cioÅ‚a znajdujÄ… siÄ™ barokowe oÅ‚tarze sprowadzone z Książa Wielkiego. W głównym oÅ‚tarzu namalowana jest postać Å›w. Jana patrona koÅ›cioÅ‚a, a w prawym oÅ‚tarzu jest żłobek betlejemski, w lewym natomiast scena WniebowziÄ™cia NajÅ›wiÄ™tszej Maryi Panny. W szopce pasterzami sÄ… górale z Harendzy, a scena WniebowziÄ™cia ma w tle krajobraz Podhala. W koÅ›ciele znajduje siÄ™ m.in. obraz Chrystusa Króla namalowany na desce przez nieznanego artystÄ™. SÄ… też figurki Apostołów piÄ™knie wyrzeźbione, dwie ludowe drewniane kapliczki i nieużywana chrzcielnica przeniesiona ze Starego KoÅ›cioÅ‚a w Zakopanem.